Στον ιερό Ναό Αγ. Γεωργίου Ασπροβάλτας, ιερούργησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος, Κυριακή των Βαΐων, 28 Απριλίου 2024, ημέρα κατά την οποία, η αγία ορθόδοξος Εκκλησία μας επιτελεί λειτουργικώς την λαμπρά και ένδοξο πανήγυρη της εισόδου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στην αγία πόλη των Ιεροσολύμων.
Προ της απολύσεως της θ. Λειτουργίας, ο Σεβ. κ. Θεολόγος, στον εμπνευσμένο από το παλαιοδιαθηκικό ανάγνωσμα του Προφήτου Ζαχαρίου: «Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών, κήρυσσε, θύγατερ Ἱερουσαλήμ· ἰδοὺ ὁ Βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι, δίκαιος καὶ σῴζων αὐτός, πραῢς καὶ ἐπιβεβηκὼς ἐπὶ ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον» (Κεφ. Θ’, 9-15), λόγο του, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Ευρισκόμενοι προ των θυρών της αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος των Παθών του Κυρίου μας, πορευόμεθα προς την λαμπροφόρο Ανάστασή Του, μέσα από μία πορεία πνευματική, που έχει τα ιδικά της ξεχωριστά ποιοτικά χαρακτηριστικά, που υποδεικνύουν στον άνθρωπο μία εθελούσια και λυτρωτική έξοδο, από τη χώρα της αμαρτίας και είσοδο στη χώρα της χάριτος.
Σήμερον, ο Κύριός μας, εισερχόμενος θριαμβευτικώς στην αγία πόλη των Ιεροσολύμων, γνωρίζει σαφώς, ως πάνσοφος Θεός, το ευμετάβλητο και ασταθές της διαθέσεως των ανθρώπων, πραῢς, αλλά και αποφασισμένος πορεύεται προς τη τελική αναμέτρησή του με τον διάβολο και τον κόσμο της φθοράς και της αμαρτίας.
Σ’ αυτήν την πορεία, ο Κύριός μας συμπορεύεται με τρεις κατηγορίες ανθρωπίνων συμπεριφορών.
Εκεί είναι οι ορκισμένοι εχθροί Του, οι γραμματείς και οι φαρισαίοι, το πολιτικό και θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής Του, που στο πρόσωπό Του βλέπουν έναν ‘’επικίνδυνο’’ διδάσκαλο, που κλονίζει την τυπολατρική και αποστεωμένη, από πνευματικότητα εξουσία τους, ή μάλλον τυραννία τους, οι εκπρόσωποι της αντιθέου κοσμικής εξουσίας, που με τη δύναμη του ξίφους, θεωρούν ότι μπορούν να απομειώσουν, από το ανθρώπινο προσκήνιο τον Ήλιον της Δικαιοσύνης, Θεόν.
Εκεί και ο αλαλάζων, ευμετάβλητος όχλος, που σήμερα Τον υποδέχεται ως βασιλέα και μετά από λίγες ημέρες ζητά τον θάνατό Του. Είναι αυτός, ο ίδιος όχλος, ο οποίος, σήμερον κρατά τα βαΐα των φοινίκων και μετά τέσσερεις ημέρες θα ζητήσει μετ’ επιτάσεως τη θανάτωση του Ιησού.
Τέλος, εκεί είναι και οι διαπορούντες μαθητές Του, η μικρή μειονότητα, οι οποίοι, συμπορευόμενοι σήμερον μαζί Του, τη στιγμή του θριάμβου Του και παρά το ότι Τον αγαπούν, Τον εγκαταλείπουν μόνον διά τον φόβον των Ιουδαίων μετά τέσσερεις ημέρες.
Στη πορεία μας, λοιπόν αδελφοί, για να συναντήσουμε τον Χριστό, ας κάνουμε τη σωστή επιλογή, ας αποφύγουμε τον πειρασμό της απιστίας και της μισοθεΐας των ορκισμένων εχθρών Του, που απογεννά τον θάνατο και τη φθορά. Ας φυλάξουμε τη ζωή μας, από τη ψυχοβλαβή υποκρισία και την αστάθεια του όχλου, ο οποίος, διαχρονικώς αναζητά τη δόξα χωρίς τον κόπο, την ανάσταση χωρίς τον σταυρό, τα έπαθλα χωρίς τις θυσίες, την σωτηρία χωρίς την πίστη.
Ας παραμείνουμε αληθινοί, ειλικρινείς, ταπεινοί και αυθεντικοί φίλοι και μαθητές του Κυρίου μας. Το ταπεινό φρόνημα, η βαθιά πίστη και η φλογερή αγάπη μας στον ερασμιώτατο Νυμφίο Χριστό, ας είναι τα στοιχεία εκείνα, που θα πιστοποιούν και θα φανερώνουν, ως αύρα λεπτή και δροσιστική, την ποιότητα της πίστεως και του ήθους μας, σ’ έναν κόσμο ακατάστατο, όπου επλεόνασε η υποκρισία, η απιστία, η κακία, ακόμη δε και η κατά το συμφέρον χρήσις, παράχρησις και κατάχρησις και αυτού του αγιωτάτου μυστηρίου του Χριστού και της Εκκλησίας Του. Η Εκκλησία έχει χρέος, να μην επιτρέψει να εργαλειοποιηθεί από κανέναν! Ευλογημένη, αγία και Μεγάλη Εβδομάδα! Καλή Ανάσταση!».
Ο Σεβασμιώτατος, καθ’ οδόν, στον δρόμο της επιστροφής προς τις Σέρρες, στο πλαίσιο της ποιμαντικής του φροντίδος και μερίμνης, ως ο οικείος Ποιμενάρχης του τόπου, επισκέφθηκε ποιμαντικώς, κατόπιν σχετικής, θερμής παρακλήσεως, μέρος των νεόδμητων εγκαταστάσεων της γυναικείας, ιεραποστολικής Αδελφότητος «Λυδία» στην Ασπροβάλτα.
Εκεί, συνηντήθη με τον βασικό, πρώτο πυρήνα της αρχικής Αδελφότητος. Η υποδοχή υπήρξε εγκάρδια και πολύ συγκινητική, διανθισμένη με λόγους ευγνώμονος ευχαριστίας προς τον σεπτό τους Ποιμενάρχη, για το ανύστακτο, διακριτικό και συνεχές ενδιαφέρον, που πατρικώς επιδεικνύει, τόσο επί των ημερών του αειμνήστου γέροντός τους, π. Θεοφίλου, όσο και κατά τα τελευταία χρόνια της σκληράς δοκιμασίας τους.
Ο Σεβασμιώτατος συνομίλησε πνευματικώς με τις αδελφές, τις εστήριξε με τον διδακτικό του λόγο, τις προέτρεψε να παραμείνουν ενωμένες με τον Χριστό και την αγία Εκκλησία Του, σταθερές στον πνευματικό και εκκλησιαστικό τους προσανατολισμό, αμετακίνητες στο ευλογημένο δίπολο «Χριστός και Ελλάδα», που διδάχθηκαν από τον μακαριστό γέροντά τους, όρθιες στις πνευματικές επάλξεις, με πλατυσμό καρδίας και περίσσεια μακροθυμίας και συγχωρητικότητος προς πάντας.
«Αυτό θέλει ο Κύριός μας, ετόνισε ο Σεβασμιώτατος. Η νίκη ανήκει στην αγάπη και μόνον σ’ αυτήν».
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος, προσέφερε διάφορες «ευλογίες» στις ηρωίδες αυτές αδελφές, επ’ ευκαιρία των αγίων ημερών, ευχόμενος ψυχοσωτήριο κι ευλογημένη συμπόρευση με τον Κύριό μας προς την Ανάσταση.
Διεπίστωσε δε και επαίνεσε, για μία ακόμη φορά, το σπουδαίο ιεραποστολικό έργο, που επιτελείται θυσιαστικώς και φιλοπόνως, παρά τις εσωτερικές και εξωτερικές αντιξοότητες, στη πνευματική αυτή έπαλξη και φιλοπρόοδο κυψέλη, με φόβο Θεού, υπακοή στην Εκκλησία και τον οικείο Επίσκοπό τους, ειλικρινή σεβασμό, τιμή και αταλάντευτη αφοσίωση στο ευλογημένο αποτύπωμα, που κατέλιπε ο μακαριστός γέροντάς τους, π. Θεόφιλος Ζησόπουλος.
Πηγή: romfea.gr
Add Comment